Τέχνη και Κοινωνία: Ζητήματα Πρόσληψης της Νεωτερικότητας από τους Καλλιτέχνες του Ρομαντισμού

Κωδικός μαθήματος
34ΕΕ036
Μονάδες ECTS
5
Εξάμηνο
Εξάμηνο ΣΤ
Κατηγορία μαθήματος
Κατεύθυνση
Θεατρολογία
Διδάσκων καθηγητής
Περιγραφή μαθήματος
ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος ο φοιτητής θα μπορέσει να εξοικειωθεί με τους τρόπους, βάσει των οποίων οι καλλιτέχνες προσέλαβαν το φαινόμενο της νεωτερικότητας, είτε για να διαφοροποιηθούν από την ιστορική συνθήκη με μια στάση καθολικής απάρνησης των αλλοτριωτικών συμβάσεων της σύγχρονής τους, αστεακής ζωής και εν τέλει του ίδιου του discours του Διαφωτισμού στα πεδία του στοχασμού και της δράσης, είτε για να αναδείξουν κριτικά τις αντινομίες αυτού του φαινομένου, με την προσφυγή τους στα ατομικά βιώματα αλλά και τις κατά τόπους, εγχώριες παραδόσεις και την κουλτούρα των κοινοτήτων.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ
  • Παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών
  • Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
  • Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Για την κατανόηση της παρέμβασης του ρομαντικού καλλιτέχνη να ερμηνεύσει τη δράση του ατόμου στον καιρό της «διττής επανάστασης» και του συνεπόμενού της, αστικοκαπιταλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, εξετάζονται δείγματα γραφής των πιο αντιπροσωπευτικών ζωγράφων του 19ου αιώνα, όπως του Francisco de Goya, του Eugène Delacroix, του Théodore Gericault, του William Blake, του John Constable και του William Turner, του Caspar David Friedrich, του Philipp Otto Runge και των «επιγόνων» τους (Carl Gustav Carus, Karl Eduard Blechen και Adrian Ludwig Richter), των Ναζαρηνών και των καλλιτεχνών της κίνησης Biedermeier, μέχρι την παρέμβαση των νατουραλιστών Camille Corot, Gustav Courbet και Adolph Menzel.

1.    Η έννοια της νεωτερικότητας και η εκδηλώσεις της από την περίοδο της Αναγέννησης έως το Διαφωτισμό
2.    Τέχνη και Επανάσταση – Κλασικισμός
3.    Η εμφάνιση του Ρομαντισμού – Francisco de Goya
4.    Το πνευματικό υπόβαθρο του Ρομαντισμού – Γερμανικός ιδεαλισμός – Ρομαντική Σχολή
5.    Ο Ρομαντισμός στη Γαλλία
6.    Αγγλικός ρομαντισμός
7.    Γερμανικός ρομαντισμός – Caspar David Friedrich
8.    Carl Gustav Carus – Karl Eduard Blechen – Adrian Ludwig Richter
9.    Otto Runge και Ναζαρίνοι
10.    Τα μέλη της κίνησης Biedermeier και ο Ακαδημαϊκός Ιδεαλισμός
11.    Η ρομαντική προσωπογραφία στην υπηρεσία της αστικής τάξης
12.    Ο Adolph Menzel και ο νατουραλισμός
13.    Από τον Ρομαντισμό στο Ρεαλισμό - Επανάληψη
 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Δραστηριότητα
Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

39

Αυτοτελής μελέτη

56

Τελική εξέταση

30

Σύνολο Μαθήματος 

125

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Ερωτήσεις ανάπτυξης δοκιμίων

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-    Αϊναλής, Ζ. Δ. – Παπαντωνόπουλος, Μ. (2011) Ρομαντική Αισθητική. Οι ποιητές των Λιμνών και η Σχολή της Ιένα, Εκδόσεις Κριτική, Αθήνα.
-    Berlin, Isaiah (2002) Οι ρίζες του Ρομαντισμού, Εκδόσεις Scripta, Αθήνα.
-    Clark, T. J. (1999) Farewell to an Idea. Episode from a History of Modernism, Yale University Press, New Haven and London.
-    Crow, Tomas (1997) Emulation: Making Artists for Revolutionary France, Yale University Press, New Haven and London
-    Heine, Heinrich, (1993), Η Ρομαντική Σχολή, Εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα.

-    Löwy, Michael – Sayre, Robert (1999) Εξέγερση και Μελαγχολία. Ο ρομαντισμός στους Αντίποδες της Νεοτερικότητας, Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα.
-    Μερτύρη, Αντωνία (2012) Η Κληρονομιά της Ιένας. ΄Οψεις της Γερμανικής

-    Ζωγραφικής την περίοδο του Ρομαντισμού. Από τον Caspar David Friedrich στον Adolph Menzel. Παπαζήσης, Αθήνα.
-    Μπράουν, Ντέιβιντ Μπλέινυ (2004) Ρομαντισμός, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα.
-    Novotny, F. (1992) Painting and Sculpture in Europe, 1780 -1880. Pelican History of Art, Yale University Press, New Haven.
-    Rosen, Charles – Zerner, Henri (1984) Romanticism and Realism, Faber and Faber, Boston/London.
-    Χατζηνικολάου, Νίκος (2003) Από τον Μολιέρο στον Γκόγια. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο.
 

URL ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ECLASS

Εδώ βάζουμε το περιεχόμενο που έχουμε αντιγράψει